Parafia Najswietszego Serca Pana Jezusa

Debica-Latoszyn

Historia Parafii p/w Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dębicy - Latoszynie

W lipcu 1982 roku powstał rektorat wydzielony w parafii NMP w Dębicy. Tego samego roku 24 sierpnia została przez Ks. Biskupa Jerzego Ablewicza erygowana parafia p.w. Serca Bożego, której proboszczem został ks. Kazimierz Dominiak. W ślad za Kurią Diecezjalną nową parafię zatwierdziły władze państwowe. Parafia liczyła 1 453 wiernych. Jako Kościół parafialny służyła nowej parafii kaplica wybudowana w stanie surowym w 1981 roku w Latoszynie, dzięki staraniom proboszcza z parafii NMP - ks. Prałata Edwarda Limanówki. Parafianie wraz z proboszczem zaraz po powstaniu parafii, zabrali się do jej urządzania. Wykonano nagłośnienie, ławki, zrobiono też ogrzewanie elektryczne. Zostały zakupione organy elektryczne. Dnia 5 listopada 1982 roku, był w naszej parafii Bp Pomocniczy Tarnowski Józef Gucwa z członkami Komisji Budownictwa Sakralnego Diecezji Tarnowskiej, w sprawie budowy kościoła i plebani... Parafia za pośrednictwem Kurii Diecezjalnej wystąpiła do władz państwowych z prośbą o lokalizację. Był to pierwszy etap starań, które miały trwać jeszcze trzy lata. Życie nowej parafii rozwijało się w miarę prężnie. Dnia 7 listopada 1982 roku zakończył się pierwszy kurs lektorski i Bp. Piotr Bednarczyk wyświęcił 12 lektorów, aby służyli parafii. Oprócz spraw duszpasterskich parafia troszczyła się o urządzenie kaplicy i jej otoczenia. Parafia była ciągle w stadium tworzenia się. Dosłownie trzeba było zaczynać od zera. Były tylko dwa ornaty : biały i czerwony oraz dwie alby. Już jako zabytek tamtych czasów przechowuje się Czytania Mszalne przepisywane na maszynie. Od momentu powstania parafii znalazło się wiele ludzi głęboko zaangażowanych w życie parafii. Zaczęto gromadzić materiał na przyszłą budowę kościoła i plebani. W drugim roku swego samodzielnego istnienia parafia przeżyła radosne wydarzenia. W dniu 19 kwietnia 1983 odbyła się uroczystość pierwszego w dziejach parafii Sakramentu Bierzmowania. 29 maja 1983 po raz pierwszy w nowej parafii przeżywaliśmy wraz z dziećmi I Komunię Świętą. Dnia 12 czerwca 1983 w dzień odpustu parafialnego Mszę św. prymicyjną odprawił nasz rodak - tydzień wcześniej wyświęcony na kapłana klasztoru Ojców Redemptorystów w Tuchowie - Ojciec Kazimierz Strzępek. Dnia 10 sierpnia 1983 znowu radosne przeżycie duchowe dla parafii. Otóż w Krakowie w Domu generalnym S. Sercanek - (założycielem Zgromadzenia był bł. Józef Sebastian Pelczar, bp przemyski)- złożyła śluby wieczyste Siostra Alina Strzępek, siostra O. Kazimierza Strzępka; zaś 11 dni później czyli 21 sierpnia 1983 roku złożyła śluby wieczyste w Zgromadzeniu SS Dębickich - nasza parafianka Siostra Małgorzata Gorlej. Życie duchowe parafii ciągle przeplata się z troską o przygotowanie materiałów do przyszłej budowy. Pod datą 16 października 1983 czytamy, że poprzedniego dnia została przywieziona z cegielni w Żyrakowie cegła (15 tys. sztuk), która była wybierana prosto z pieca - jeszcze gorąca. W lutym 1984 roku zebrała się nowoutworzona Rada Parafialna. Członkowie Rady udali się do domów parafian zbierać ofiary na budowę- spotkali się z przychylnym przyjęciem i życzliwością. Ciągle trwały starania o lokalizację kościoła i plebani. 24 marca 1984 roku dokonano wierceń - badania geologiczne - pod przyszłą budowę. Wiosna i lato 1984 roku to czas coraz bardziej intensywnego zakupu materiałów budowlanych. Raz po raz napotykamy na zapiski informujące o przywiezieniu żelaza, cegły, drzewa do tartaku i przetarciu go. Pod koniec października rozpoczęto budowę szopy z płyt blaszanych. W pierwszym tygodniu grudnia rozpoczęło się zwożenie żwiru na miejsce, gdzie stoją dziś kościół i plebania. W niedzielę 2 czerwca została oficjalnie podana wiadomość, że plany kościoła i plebani wraz z obliczeniami są gotowe. Pozwolenia na budowę jeszcze nie ma. 23 lipca zrobiono prowizoryczne ogrodzenie placu budowy kościoła. W dalszym ciągu to tylko przygotowania do budowy, bo nadal nie było pozwolenia władz lokalnych na rozpoczęcie budowy. Każde spotkanie z miejscowymi władzami to obietnica, że już wkrótce pozwolenie będzie- to typowa w owych czasach "gra na zwłokę". Mimo braku oficjalnego pozwolenia na rozpoczęcie budowy kościoła, prace na placu budowy były mocno zaawansowane. Wrzesień 1985 - upragnione pozwolenie na budowę kościoła. Dnia 29 października 1985 roku ubito ławy fundamentowe pod plebanię. 15 maja 1986 ubito pierwszy strop na kościele. Wyznaczony został termin poświęcenia kamienia węgielnego naszego kościoła. Ma to być 8 czerwca 1986 roku. W dzień 8 czerwca 1986 roku, już po godzinie 10-tej ludzie szli grupami i pojedynczo w kierunku wzgórza kościelnego. Przed godziną 11-tą na wzgórze przyjechał Biskup Pomocniczy Ks. Bp Dr Piotr Bednarczyk w towarzystwie kanclerza Kurii Tarnowskiej Ks. Infułata Dr Jana Rzepy. O godz. 11-tej rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana przez kapłanów dekanatu dębickiego. Mszy św. przewodniczył ks. Biskup a koncelebransami byli m. in. Ks. Kanclerz, dziekan dębicki ks. Prałat Stanisław Fiołek, ks. Prałat Edward Limanówka i wielu innych. W czasie liturgii Eucharystii został wmurowany kamień węgielny w mury budującego się kościoła. W metalowej, nierdzewnej tubie umieszczony został dokument o następującej treści:

AKT POŚWIĘCENIA I WMUROWANIA KAMIENIA
WĘGIELNEGO POD BUDOWĘ KOŚCIOŁA
W PARAFII L A T O S Z Y N - D Ę B I C A
+
JEZUSOWI CHRYSTUSOWI I NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE
-------------------------- CZEŚĆ I CHWAŁA -----------------------
+
W X Niedzielę Zwykłą, dnia 8 czerwca Roku Pańskiego 1986, za pontyfikatu Papieża Jana Pawła II, kiedy Prymasem Polski był J. Em. Ks. Kardynał Józef Glemp, metropolitą krakowskim J. Em. Ks. Kardynał Franciszek Macharski, rządy w diecezji tarnowskiej sprawował J. Eks. Ks. Biskup Jerzy Ablewicz, a stanowisko proboszcza w Latoszynie Ks. Kanonik mgr Kazimierz Dominiak. J. Eks. Ks. Biskup Piotr Bednarczyk, Biskup Pomocniczy poświęcił i wmurował KAMIEŃ WĘGIELNY na fundamentach kościoła p.w. Serca Bożego w LATOSZYNIE - DĘBICY, w obecności wielu kapłanów oraz rzeszy wiernych. Dokumentację projektową wznoszonej świątyni opracował architekt mgr inż. Zdzisław Zjawin z Krakowa, a projekt konstrukcyjny przygotował mgr inż. Leszek Kaczor z Tarnowa, który sprawuje również nadzór techniczny. Obowiązki kierownika budowy pełni technik budowlany Michał Korga z Dębicy. Prace budowlane prowadzi Tadeusz Szewczyk z Latoszyna. Niech ten kamień węgielny wmurowany w ściany nowej świątyni, wznoszonej z ogromnym poświęceniem wiernych z parafii Latoszyn - Dębica będzie symbolem wdzięczności Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za błogosławieństwo w dziele budowy, świadectwem wierności Kościołowi świętemu, z Janem Pawłem II i całym Ludem Bożym naszego pokolenia. Na wieczną rzeczy pamiątkę tego historycznego dla parafii Latoszyn - Dębica wydarzenia niniejszy akt, własnoręcznie przez Biskupa Ordynariusza wmurowany zostaje.
Biskup ordynariusz Latoszyn - Dębica, dnia 8 czerwca 1986 r. JERZY ABLEWICZ

27 października 1986 rozpoczęto budowę dachu na kościele. Nowy rok 1987 rozpoczął się od informacji, że w dniu 20 marca br. parafia przeżyje pierwszą w swoich dziejach (jako samodzielna jednostka) wizytację kanoniczną. I znowu radosna uroczystość dla parafii. Dnia 30 maja 1987 roku o godz. 10-tej nasz parafianin diakon Adam Bocheński - otrzymał w Seminarium w Kazimierzu Biskupim święcenia kapłańskie. W tej pięknej uroczystości uczestniczyła grupa (45 osób) z naszej parafii, która poprzedni dzień spędziła na pielgrzymce w Sanktuarium w Licheniu. Dnia 7 czerwca 1987 roku w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego (Zielone Święta) ks. Adam odprawił w naszej parafii o godz.10-tej Mszę św. prymicyjną. Dnia 15 czerwca 1987 roku rozpoczęto budowę wieży przy kościele. W niedzielę 22 listopada 1987 roku została po raz pierwszy publicznie poruszona sprawa założenia cmentarza parafialnego, brano pod uwagę miejsce w pobliżu dawnego cmentarza "cholerycznego" pod lasem, gdzie stoi kapliczka. Poruszona została sprawa dzwonów do kościoła. Pierwszym etapem było zbieranie miedzi. 24 grudnia 1987 roku rozpoczęto odprawiać Msze św. w dolnym kościele. Wtedy to pasterkę celebrował ks. Bp Józef Guswa. Od tej pory w każdą niedzielę i święto odprawiane były Msze św. w kaplicy i w kościele. W styczniu 1988 przybył do naszej parafii jako rezydent ksiądz Kanonik Józef Bogusz. Dnia 26 listopada 1988 roku zostało zakończone krycie dachu na kościele. Dnia 22 sierpnia 1989 roku nasza parafianka Marlena Małgorzata Gorlej złożyła śluby wieczyste w Zgromadzeniu SS Dębickich. Dnia 18 listopada 1989 roku zostało ukończone tynkowanie kościoła. Marmur na posadzkę został przywieziony 8 lutego1990r. Procesję Bożego Ciała w 1990 roku prowadził O. Kazimierz Strzępek, który po pięciu latach pobytu na misjach w Boliwii, po raz pierwszy przyjechał na urlop do kraju. Na Wolicy w miejscu dawnych "czworaków" dworskich staraniem i wysiłkiem p. Andrzeja Chochołowskiego rozpoczęto budowę szkoły. Obok fundamentów szkoły, na pięknym ołtarzu odprawiona została Msza święta 22 lipca 1990 roku o godzinie 17-tej. Od 3 września 1990r. rozpoczął się rok szkolny, od tego roku nauka religii powróciła do szkół. W październiku 1990 roku wizytował naszą parafię nowomianowany Biskup Ordynariusz Ks. Józef Życiński. 14 grudnia 1990 roku umieszczone zostały na wieży dzwony. Zimę wykorzystano w tym roku do zrobienia projektu polichromii kościoła. Projekt ten wykonywał, pod kierunkiem ks. dyr. Władysława Szczabaka, malarz Marek Niedojadło, który wymalował nasz kościół. Równocześnie trwały prace przy wykonywaniu stolarki w kościele - a więc drzwi, ławki, konfesjonały, meble w zakrystii. Wszystko nabiera przyspieszenia, bo konsekracja kościoła, , ołtarza, tabernakulum i poświecenie dzwonów odbędzie się w dzień odpustu parafialnego, w piątek 7 czerwca 1991 r. Na pół godziny przed 18-tą kościół był już całkowicie zapełniony. Ci, którzy przychodzili nieco później albo wchodzili do dolnego kościół, by zająć miejsca siedzące, albo stali na zewnątrz. Tuż przed 18-tą przyjechał Ks. Bp Ordynariusz Józef Życiński.
Po raz pierwszy Msza św. w górnym kościele została celebrowana przez Ks. Bp -a Ordynariusza Józefa Życińskiego dnia 7 czerwca 1991r. o godz. 18-tej. (piątek - czyli w samo święto Najświętszego Serca Pana Jezusa )
Koncelebransami byli: Ks. Dziekan Stanisław Biernat z Czarnej, Ks. Prałat Stanisław Fiołek - proboszcz z parafii św. Jadwigi, Ks. Kanonik Józef Leśniowski - proboszcz z parafii NMP Anielskiej oraz O. Ludwik Pociask. Ksiądz biskup dokonał konsekracji ołtarza przez namaszczenie i umieszczenie relikwii świętych. Następnie dokonał konsekracji całego kościoła przez umieszczenie na ścianach krzyżyków. Po zakończeniu Mszy św. odbyła się procesja z Najświętszym Sakramentem wokół kościoła, a następnie Najświętszy Sakrament został umieszczony w Tabernakulum W Wielki Piątek, Sobotę i Niedzielę Wielkanocną 1992 pierwszy raz uświetniła swoją obecnością nowa straż grobowa, tzw. "Turki". 29 września 1992 r. odbyły się w całej Diecezji, także i w naszej parafii pierwsze wybory do Rad Duszpasterskich. W grudniu 1993 ukazał się pierwszy numer gazetki parafialnej "Serce". Początek roku 1995 to kolejne ważne wydarzenie w naszej Parafii. Ks. Bp Józef Gucwa odprawił Mszę św. i dokonał otwarcia Poradni Rodzinnej prowadzonej przez P.P Barbarę i Czesława Steców. W miesiącu kwietniu 1997 roku została sprzedana działka z punktem katechetycznym i kaplicą oraz zakupione pole pod cmentarz W maju 1997r. rozpoczęto prace przy budowie Domu Parafialnego. 24 maja 1997 odbyły się pierwsze w dziejach parafii Misje święte prowadzone przez o.o. Redemptorystów z Tuchowa. 5 października 1997r. pod przewodnictwem Ks. Bpa Józefa Gucwy i Kanclerza Prałata Karola Dziubaczki odbyła się uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego w mury Domu Parafialnego. 23 lutego 2001 roku Urząd Gminy Dębica wydał pozwolenie na budowę cmentarza. 17 marca 2002 roku powstał Parafialny Oddział Akcji Katolickiej. 13 września 2003 roku odbyła się pierwsza w parafii procesja Fatimska. Figura Matki Bożej Fatimskiej została przywieziona przez parafian pielgrzymujących do Fatimy w dniach 2-13 czerwca 2003 r. 25 czerwca 2006 roku Ks. Bp Wiktor Skworc poświęcił kaplicę cmentarną i cmentarz parafialny. 12 sierpnia 2006 roku odbył się pogrzeb ks. Kan. Józefa Bogusza na nowym cmentarzu parafialnym. 15 sierpnia 2006 roku parafianie uczestniczyli we Mszy św. dziękczynno - pożegnalnej w intencji proboszcza ks. Mgr lic. Kazimierza Dominiaka. 20 sierpnia 2006 roku odprawiona została Msza św. powitalna w intencji nowego proboszcza ks. dr Kazimierza Fąfary.

Nowy Ksiądz Proboszcz został powitany przez przedstawicieli Parafialnej Rady Duszpasterskiej i po liturgicznym, a także urzędowym przejęciu parafii z wielką rozwagą rozpoczął kapłańskie posługiwanie.

Przez pierwszy rok przede wszystkim czynił rozeznanie środowiska parafialnego i miał tę świadomość, że w 2007 roku parafia powinna jak najlepiej przeżyć: 25.lecie erygowania wspólnoty, a także srebrny jubileusz posługiwania kapłańskiego przez jej budowniczego obiektów parafialnych i organizatora życia religijnego wspólnoty:
Ks. mgr. lic. Kazimierza Dominiaka. Do jubileuszu parafia przygotowała się przez misje parafialne, w których uczestniczyła, w dniach: 20-27 maja 2007 roku. Misje prowadził Ks. prał. płk dr Zbigniew Kępa: notariusz, ekonom i rzecznik prasowy z Kurii Polowej w Warszawie. Zewnętrznym darem jubileuszowym parafian było ufundowanie nowego wystroju prezbiterium kościoła parafialnego, którego projektantem, a zarazem wykonawcą była p. mgr Bogdana Drwal z Tarnowa.

Uroczystość jubileuszową parafia przeżywała 2.09.2007 pod przewodnictwem Biskupa Ordynariusza J.E. Wiktora Skworca. Koncelebrowana Msza święta pod przewodnictwem Pasterza Diecezji zgromadziła wielką rzeszę wiernych parafian i zaproszonych gości i stała się wielkim hymnem wdzięczności złożonym Bogu za dobro duchowe i materialne, które stało się udziałem parafian w ciągu 25 lat. Sama uroczystość Jubileuszowa została również poprzedzona zorganizowanym sympozjum, na temat: „Przypatrzmy się powołaniu naszemu w parafii”. Cała parafia bardzo aktywnie włączyła się w przygotowanie Uroczystości. W uznaniu zasług Ks. Biskup Ordynariusz w jubileuszowym dniu Ks. mgr. lic. Kazimierza Dominiaka włączył do grona Honorowych Kanoników Kapituły Kolegiackiej pw. Matki Bożej Różańcowej w Bochni. Po Uroczystości Jubileuszowej ksiądz Biskup Ordynariusz przysłał do parafian okolicznościowy list.

11 lutego 2007 roku w kaplicy Domu Pomocy Społecznej im. Św. O. Pio pod przewodnictwem Biskupa Ordynariusza odbywały się diecezjalne obchody Światowego Dnia Chorego. Msza święta była transmitowana na cała diecezję przez Radio RDN Małopolska.

W drugim roku proboszczowania Ks. Kazimierz Fąfara zmienił porządek mszy świętych w niedzielne popołudnia, wprowadzając dodatkową mszę świętą, o godz. 14.30. A rok wcześniej zapoczątkował nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia, które jest odprawiane, w każdy piątek po Mszy świętej wieczornej.

13 stycznia 2008 roku pod przewodnictwem Księdza Biskupa Ordynariusza w naszej parafii odbywało się Diecezjalne Spotkanie Opłatkowe dla Policjantów z całej Diecezji. Od samego początku proboszczowania Ks. Kazimierz czyni starania dla prawnego uregulowania statutu cmentarza, a także dokończenia jego budowy. W roku 2008 została ocieplona cmentarna kaplica, część cmentarza została ogrodzona i zostały wykonane jeszcze inne prace w kaplicy. W miesiącach wakacyjnych i we wrześniu 2008 roku została rozebrana kaplica w Latoszynie, która była miejscem kultu wspólnoty zanim powstał kościół parafialny.

26.08.2008 roku Ksiądz Biskup Ordynariusz do naszej parafii skierował dodatkowego Księdza wikariusza. Decyzja ta znacznie usprawniła pracę duszpasterską w parafii.

Historia budowy obiektów sakralnych Parafii p/w Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dębicy - Latoszynie

 

Kaplica w Latoszynie

Pierwszym obiektem, który dla naszej parafii pełnił funkcję Kościoła parafialnego była kaplica wybudowana w stanie surowym w 1981 roku w Latoszynie. Kaplica powstała dzięki staraniom proboszcza z parafii NMP, ks. prałata Edwarda Limanówki. 24 sierpnia 1982 roku ks. biskup Jerzy Ablewicz erygował parafię pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dębicy - Latoszynie, której proboszczem został ks. Kazimierz Dominiak. Parafianie wraz z proboszczem, zajęli się jej urządzaniem. Zostało wykonane nagłośnienie i ławki, a także została ukończona instalacja grzewcza. Zakupiono organy elektryczne. 5 listopada 1982 roku, wizytował naszą parafię bp Pomocniczy diecezji tarnowskiej Józef Gucwa z członkami Komisji Budownictwa Sakralnego Diecezji Tarnowskiej, w sprawie budowy kościoła i plebani. Parafia za pośrednictwem Kurii Diecezjalnej wystąpiła do władz państwowych z prośbą o lokalizację. Był to pierwszy etap starań, które trwały jeszcze trzy lata.

Poza sprawami duszpasterskimi parafia troszczyła się o wyposażenie kaplicy i zagospodarowanie jej otoczenia. Od momentu powstania znalazło się wielu ludzi głęboko zaangażowanych w życie parafii. Rozpoczęto gromadzenie materiałów na przyszłą budowę kościoła i plebanii. Życie duchowe parafii przeplatało się z troską o przygotowanie się do przyszłej budowy. 15 października 1983 przywieziono 15 tysięcy sztuk cegły z cegielni w Żyrakowie, którą jeszcze gorącą wybierano prosto z pieca. W lutym 1984 roku członkowie nowoutworzonej Rady Parafialnej udali się do domów parafian aby zbierać ofiary na budowę. Inicjatywa ta spotkała się z przychylnym przyjęciem i życzliwością.

 

Kościół i Plebania

Pierwszym efektem długotrwałych starań o lokalizację kościoła i plebanii było wykonanie 24 marca 1984 roku badań geologicznych w planowanym miejscu przyszłej budowy. Wiosna i lato 1984 roku były czasem zakupu materiałów budowlanych, stali, cegły i drzewa. Pod koniec października postawiono szopę z płyt blaszanych. W pierwszym tygodniu grudnia rozpoczęto zwożenie żwiru na miejsce, gdzie obecnie stoją kościół i plebania. W niedzielę 2 czerwca 1985 oficjalnie podano wiadomość, że plany kościoła i plebanii wraz z koniecznymi obliczeniami są gotowe. W lipcu zrobiono prowizoryczne ogrodzenie placu budowy. W dalszym ciągu były to tylko przygotowania do budowy, bo nadal nie było pozwolenia. Każde spotkanie z ówczesnymi władzami lokalnymi kończyło się obietnicą, że już wkrótce dostaniemy pozwolenie, była to typowa "gra na zwłokę".

Zanim we wrześniu 1985r parafia uzyskała pozwolenie na budowę kościoła, prace na placu budowy trwały. Dnia 29 października 1985 roku ubito ławy fundamentowe pod plebanię, a 15 maja 1986 wylano pierwszy strop na kościele.

Wyznaczony został termin poświęcenia kamienia węgielnego naszego kościoła na dzień 8 czerwca 1986 roku. Tego dnia w czasie liturgii Eucharystii został wmurowany kamień węgielny w ściany budującego się kościoła.

27 października 1986 rozpoczęto zakładanie dachu na kościele, a w czerwcu 1987 roku ruszyła budowa wieży kościelnej. Przeprowadzono zbiórkę miedzi na dzwony, które 14 grudnia 1990 roku zostały umieszczone na wieży. Krycie dachu na kościele ukończono 26 listopada 1988 roku, a w listopadzie 1989 roku została wykonana zewnętrzna elewacja. Zimę 1990 wykorzystano do zrobienia projektu polichromii kościoła. Projekt ten wykonał, pod kierunkiem ks. dyr. Władysława Szczebaka, malarz Marek Niedojadło, który wymalował nasz kościół. Równocześnie trwały prace przy wykonywaniu stolarki w kościele, zrobione zostały drzwi, ławki, konfesjonały, meble do zakrystii. W piątek 7 czerwca 1991 r. ks. bp ordynariusz Józef Życiński dokonał konsekracji ołtarza oraz konsekracji całego kościoła przez powieszenie na ścianach krzyżyków, a Najświętszy Sakrament został umieszczony w Tabernakulum.

 

W miesiącach letnich 2008 roku została rozebrana kaplica w Latoszynie, która była miejscem kultu wspólnoty zanim powstał kościół parafialny, a w czerwcu 2010r. na miejscu dawnej kaplicy poświęcono kapliczkę upamiętniającą miejsce narodzin parafii.

 

Dom Parafialny

W maju 1997r. rozpoczęto prace przy budowie Domu Parafialnego. 5 października 1997r. pod przewodnictwem ks. bpa Józefa Gucwy i Kanclerza prałata Karola Dziubaczki odbyła się uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego w mury Domu Parafialnego. W grudniu Dom Parafialny pokryto dachem. Przez cały 1998 rok gromadzono ofiary na prace wykończeniowe, które trwały do 1999r. W wakacje 2000r. ułożono kostkę brukową wokół Domu Parafialnego. Od września 2000r. Dom Parafialny służy potrzebom parafian w wielu dziedzinach działalności. 18 stycznia 2001 roku w Domu Parafialnym odbył się pierwszy opłatek parafialny z udziałem zaproszonych sponsorów i zaangażowanych parafian.

 

Kiedy Ksiądz dr Kazimierz Fąfara w sierpniu 2006 roku objął stanowisko proboszcza w naszej parafii, zastępując na stanowisku księdza mgr lic. Kazimierza Dominiaka, przejął nie tylko zadania liturgiczne, urzędowe, ale i inwestycyjne.


W pierwszym roku posługi ks. Kazimierz Fąfara przede wszystkim czynił rozeznanie środowiska parafialnego i przygotowywał parafię na jak najlepsze przeżycie 25.lecia erygowania parafii, które odbyło się w 2007 roku. W roku jubileuszowym wykonano nowy wystrój prezbiterium kościoła parafialnego, którego projektantem i wykonawcą była P. mgr Bogdana Drwal z Tarnowa. Nowe Prezbiterium było materialnym, jubileuszowym darem parafian.


W następnych latach parafia podejmowała kolejne konieczne inwestycje. W lipcu 2008 roku został odmalowany dolny kościół. W latach 2009 - 2012 rozbudowano plebanię. We wrześniu 2009 roku ukończono prace przy fundamentach, a już 15 czerwca 2012 roku po Mszy odpustowej JE ks. bp Władysław Bobowski poświęcił nowo dobudowaną część plebanii. W 2013 roku został wykonany podjazd dla osób niepełnosprawnych i wykonano remont schodów głównych do kościoła. Obie te inwestycje poprawiły parafianom komfort wejścia do górnego kościoła. 1 lipca 2014 roku rozpoczęto prace przy wentylacji i modernizacji ogrzewania naszego kościoła, a we wrześniu 2014 roku odmalowano wnętrze kościoła z zachowaniem dotychczasowej polichromii.

 

Cmentarz

Pierwszy proboszcz, ks. Kazimierz Dominiak zainicjował starania o powstanie cmentarza parafialnego. Już w niedzielę 22 listopada 1987 roku została po raz pierwszy publicznie poruszona sprawa założenia cmentarza i na pierwsze miejsce jego lokalizacji wytypowano działki w pobliżu dawnego cmentarza "cholerycznego". Jednak ta pierwsza lokalizacja nie uzyskała akceptacji. Po sugestii Kurii Diecezjalnej, 17 marca 1997 roku Rada Parafialna podjęła decyzję o lokalizacji i zakupie działki z przeznaczeniem pod cmentarz. W kwietniu 1997 roku została sprzedana działka z punktem katechetycznym i kaplicą, co pozwoliło na zakup pola pod cmentarz. Zakupiono 2 ha, natomiast 75 arów parafia otrzymała w formie darowizny. W listopadzie przeprowadzono pomyślnie badania geologiczne, ale nie można było podejmować innych prac ze względu na odwoływanie się niektórych uprawnionych osób do Sądu Administracyjnego w Warszawie, by cmentarz we wskazanym miejscu nie powstał. Tymczasem teren został zaopiniowany pozytywnie przez Urząd Gminy w Dębicy i 23 lutego 2001 roku otrzymaliśmy pozwolenie na budowę cmentarza. 14 września 2003 roku w Uroczystość Święta Podwyższenia Krzyża Świętego odbyło się poświęcenie krzyża na miejscu budującego się cmentarza. Pod koniec 2003 roku wykonano kanalizację deszczową, uformowano tarasy i wykonano fundamenty kaplicy z przyłączami wodociągowo-kanalizacyjnymi. Dzięki staraniom parafian i sponsorów kaplica przed poświęceniem została wewnątrz niemal całkowicie wykończona, na wieżyczce umieszczono dzwon, a plac przed kaplicą wyłożono kostką brukową i rozpoczęto wykonanie ogrodzenia cmentarza. Już 25 czerwca 2006 roku ks. Bp Wiktor Skworc poświęcił kaplicę cmentarną i cmentarz parafialny.

12 sierpnia 2006 roku, na nowym cmentarzu, odbył się pierwszy pogrzeb śp. księdza kanonika Józefa Bogusza, który jako rezydent posługiwał w naszej parafii od 1988 roku.

Cmentarz to inwestycja, która dla jej ukończenia wymagała uzupełnienia wielu pozwoleń i wykonania innych czynności prawnych, tych zadań podjął się od samego początku proboszczowania ks. Kazimierz Fąfara. Wykonywano kolejne prace. W roku 2008 ocieplono ściany i położono elewację kaplicy cmentarnej, część cmentarza została ogrodzona. W kaplicy zostały zrobione schody na chórek. We wrześniu 2009 na cmentarzu parafialnym, na placu między kaplicą, a ogrodzeniem cmentarnym, ułożono kostkę brukową. Zamontowane zostały dwie bramy w ogrodzeniu cmentarza.

Rada Parafialna opracowała statut cmentarza regulujący zasady jego funkcjonowania oraz wykonywania usług pogrzebowych, co ułatwia prowadzenie koniecznych prac na terenie cmentarza oraz ujednolica zasady jego finansowania.