Debica-Latoszyn
Aktywny chrześcijanin musi zmierzyć się z problemem przynależności. W życiu codziennym należymy do swojej wspólnoty religijnej, ale też do społeczeństwa, w którym żyjemy. Jesteśmy członkami rodziny, poprzez wykonywany zawód jesteśmy związani ze swoim zakładem pracy, urzędem czy instytucją, a może jeszcze z innymi formami organizacji społecznych czy biznesowych. Żyjemy, zatem na różnych płaszczyznach. Przebywamy w coraz większej liczbie miejsc, w różnych miejscach spędzamy kolejne etapy swojego życia. Zapewne zauważamy, że etapy te znacznie odbiegają od siebie, różnią się od siebie wartościami, celami, metodami i stawianymi wymogami. Skutkuje to fragmentaryzacją i rozpadem naszego życia. Rzeczywistość, w której żyjemy, rozpada się na części, w których wiara ma jeszcze znaczenie poprzez rodzinę, Kościół, ale też na takie, w których panuje obojętność religijna i dochodzi do zeświecczenia (media, społeczeństwo, zakład pracy, sport, polityka i in.). Zauważamy, że jako aktywni chrześcijanie stale zmieniamy swoje otoczenie. W tradycyjnym środowisku chrześcijańskim żyjemy zaledwie kilka godzin, tu spotykamy Boga i żyjemy wiarą. Bywa tak, że większość czasu spędzamy w otoczeniu zawodowym i świeckim. Imię Boga nie pojawia się w tym świecie, a wpływ wiary na to środowisko jest znikomy. W ciągu dnia kilkakrotnie zmieniamy swoje otoczenie. W efekcie ciągłych naszych zmian powstaje mieszanka różnych rzeczywistości, w których żyjemy, co prowadzi do coraz silniejszych duchowych i religijnych dezorientacji o różnych wymiarach. I tu pojawia się ważne pytanie; co należy zrobić, by chrześcijaństwo w istniejących obecnie warunkach znowu stanowiło istotę życia dla wielu ludzi. W poszukiwaniu odpowiedzi musimy uświadomić sobie, że na każdym z nas spoczywa odpowiedzialność. Jako osoba każdy chrześcijanin ma zobowiązania wobec społeczeństwa, wspólnoty. Człowiek obdarowany przez Boga wolnością jest zobowiązany do odpowiedzialności. Odpowiedzialności autentycznej za siebie i za drugiego człowieka.
Dziedziny obecności i odpowiedzialności w Kościele są rozległe. Jednym ze sposobów tej działalności jest udział świeckich w stowarzyszeniu, jakim jest Akcja Katolicka.
Akcja Katolicka jest stowarzyszeniem ludzi świeckich, którzy w zorganizowanej formie bezpośrednio współdziałają z hierarchią kościelną w realizacji ogólnego celu apostolskiego Kościoła.
Celem Akcji Katolickiej jest szczególne połączenie rozproszonych sił ludzi wierzących i skierowanie ich do najistotniejszych zagadnień życia społecznego. Według Statutu Akcji Katolickiej w Polsce, zatwierdzonego w dniu 2 maja 1996 roku przez Konferencję Episkopatu Polski, zadaniem Akcji Katolickiej jest pogłębianie życia religijnego, moralnego i intelektualnego i kulturalnego swoich członków oraz ukierunkowanie ich na zadania apostolskie tj. na przenikanie wartościami ewangelicznymi życia społecznego, zajmowanie stanowiska w sprawach publicznych Kościoła, a zwłaszcza reagowanie na zagrożenie wiary i moralności chrześcijańskiej, kształcenie działaczy katolickich i wychowywanie ich do aktywności w życiu społecznym, gospodarczym.
W myśl wspomnianego statutu, Akcja Katolicka działa na szczeblu parafialnym, diecezjalnym i krajowym.
Należy zaznaczyć, że aby określone środowisko mogło nazywać się Akcją Katolicką i rzeczywiście nią być, musi zostać uznane przez biskupa i władzę świecką, musi najbliżej współpracować z biskupem i proboszczem, w której istnieje, musi też utożsamiać się z programem duszpasterskim danego Kościoła partykularnego i całościowo ten program realizować.
Statut Akcji Katolickiej postanawia, że członkiem Akcji Katolickiej może zostać osoba, która ukończyła 18- rok życia. Trzeba, aby odbyła ona roczny staż kandydacki i złożyła oświadczenie o gotowości wstąpienia do stowarzyszenia. Otrzymuje wówczas legitymację, znaczek i jest zobowiązana do realizowania wszystkich celów stowarzyszenia. To tyle od strony formalnej – statutowej. O zadaniach i obowiązkach członków Akcji Katolickiej porozmawiamy w następnym wydaniu „SERCA”. Ale już dziś kierujemy zaproszenie do każdego, kto słyszy w sobie swoiste powołanie, czyli łaskę, jaką go Bóg obdarza, aby służył innym na comiesięczne spotkania Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej w każdą ostatnią środę miesiąca po mszy świętej o godzinie 19.00.